Het enige dat ik kan beloven is dat ik me zal inzetten, meer kan ik nog niet waarmaken.

Bij elk besluit kijk ik met de bril van onze inwoners want draagvlak onder de bevolking is als basis voor besluiten cruciaal.

Ik ga voor een gezonde, veilige en prettige leefomgeving, minder centralisatie maar voorzieningen nabij rekening houden met de vergrijzing en dat senioren en jongeren verschillende behoeften hebben, meer groen en niet meer bedrijventerrein, betaalbaar verduurzamen, armoede verminderen, financieel gezond beleid met beperkte lokale lasten waarbij inwoners meer invloed op hun directe leefomgeving en de besteding van gelden hebben, geen prestige projecten, meer kansen voor het MKB en voor jonge ondernemers, gezelligere centra, cultuur divers en in alle wijken en kernen, onze inwoners staan centraal en niet multinationals.

Kortom: ik wil een echte VOLKSvertegenwoordiger zijn.

Na mijn studie aan de ZLS (Zuid-Limburgse Laboratoriumschool) maakte ik al snel technologische computermodellen van fabrieken op DSM (nu Chemelot). Enige tijd later werd ik verantwoordelijk voor het beheer en de ontwikkeling van de software waarmee dat gebeurde. Zo’n tien jaar later, in 1995, heb ik dat werk internationaal voortgezet in een eigen bedrijf. Vanwege persoonlijke omstandigheden ben ik hier in 2010 (zonder schulden) mee gestopt.

Rond 2010 kwam ik met de lokale politiek in aanraking en zag hoe het er in Sittard-Geleen aan toe gaat. De wijze waarop de oppositie telkens aan de kant werd geschoven en grootschalige prestigeprojecten erdoorheen werden gedrukt waarbij financieel enorme risico’s werden genomen verbaasden me en maakten met kwaad want het betreft immers gemeenschapsgeld.
Op sociaal gebied zag ik, veel meer dan voorheen, hoe een grote groep mensen echt aan de rand van de samenleving leeft en grote moeite heeft rond te komen of zelfs maar te eten te hebben.
Tevens werd me steeds duidelijker hoezeer de leefomgeving van de mensen rond Chemelot steeds verder onder druk kwam te staan en hoe machteloos omwonenden waren tegen de gebundelde krachten van Chemelot, Provincie EN gemeente.

In 2014 werd ik als raadslid gekozen.
Hoe dieper ik in de dossiers dook, hoe meer naar boven kwam wat voor een puinhoop het was.
Al in 2014 en 2015 waarschuwde ik voor dreigende financiële problemen, maar dat werd resoluut terzijde geschoven. Ik liet me toen overbluffen maar kreeg vier jaar later gelijk toen de gemeente onder curatele van de provincie kwam te staan: de provincie eiste vrijwel hetzelfde als waar ik om gevraagd had.

Heel diep raakte me dat er particulieren zijn in Sittard-Geleen die zich inzetten voor mensen die tussen wal en schip vallen en zelfs zonder inkomen moeten zien te overleven omdat zij geen uitkering krijgen bijvoorbeeld omdat iemand die enkele jaren gezworven heeft niet kan aantonen waar hij/zij geslapen heeft en voedsel vandaan heeft gehaald. Diep triest.
Ik heb toen circa vijftien echt schrijnende gevallen bij de wethouder aangebracht. Ongeveer de helft werd opgelost …

Het doet telkens weer goed wanneer ik zie dat mensen, die vaak zelf niet veel hebben, zich inzetten om anderen te helpen door het inzamelen en verdelen van gebruikte kleren en voedsel. Het gaat om honderden mensen die daar frequent gebruik van maken. Sommigen komen wel in aanmerking voor de Voedselbank, anderen niet (niet zelden omdat ze zelfs geen uitkering krijgen!).
De gemeente zou deze echte vrijwilligers veel beter moeten helpen, zij bereiken mensen die via de reguliere kanalen niet bereikt worden.

Keer op keer zie ik ook dat belangen van burgers gewoon terzijde worden geschoven en ook dat de rode loper wordt uitgelegd wanneer de naam Chemelot valt.
Te gek voor woorden dat de op een na grootste vervuiler van Nederland zo in de watten wordt gelegd en zelfs de ontwikkeling van onze gemeente daarop gericht wordt. De Toekomstvisie 2030 staat er bol van en in de begroting komt de term Chemelot elk jaar circa 50 keer voor terwijl bijvoorbeeld senioren + ouderen maar ongeveer vijf keer voorkomt. Over senioren hebben we verantwoordelijkheid, over Chemelot hebben we geen fluit te vertellen afgezien van bij bestemmingsplannen.
Inwoners die rond Chemelot wonen lijden echter vaak onder de vervuiling en overlast daarvan.

Maar ook op andere plaatsen in de gemeente gebeurt van alles waar je grote vraagtekens bij kunt stellen en waarbij burgers vechten tegen de lokale overheid die als doel heeft hun bezwaren van tafel te vegen. Dat strijkt mij dan tegen de haren in en ik probeer hun dan te helpen, niet zelden met resultaat.

Bestuurlijk is er gewoon geen sprake van dualisme in Sittard-Geleen. 

Er moet heel veel gebeuren in Sittard-Geleen. SPA en ik willen ons daarvoor inzetten maar daarvoor hebben we op 16 maart steun van de bevolking nodig.